дзеяслоў

Захоп марсіянамі Беларусі Урывак з рамана Частка першая Зіма не спяшалася прыходзіць. Стаяла цёплае восень­скае надвор’е. Увогуле нічога не папярэднічала гэтаму дзіўнаму сну. Мінуў звыклы дзень, са звыклымі жыццёвымі клопатамі. Надышоў вечар. Полацкі пісьменнік Васіль Кроква з паўгадзінкі пагартаў стужку сяброў у сваім Фэйсбуку, наведаў некалькі інфармацыйных сайтаў. Ніякіх адметных падзеяў за мінулы дзень не…

Чытаць далей

* * * …калі над вершамі я плачу, то, значыць, нешта ўсё-ткі значу, як чалавек, які астачу жыцця не кінуў на абы, а вызнаць сэнс яго таемны і дух быцця адчуць нятленны жадае, каб знайсці збавенне, нягледзячы на лёс сляпы. 8 студзеня 2011 СОН Апоўначы, схіліўшыся з краю нябёс, да мяне дагукалася мама, і кажа…

Чытаць далей

У жанры шляхецкай гавэнды Рэцэнзія на кнігу Ігара Запрудскага І.М. Запрудскі. Метафізіка беларускай крытыкі. – Мінск: БДУ, 2013. – 220 с. Напачатку колькі слоў тлумачэння, чаму рэцэнзія на кнігу, выдадзеную ў 2013 г. напісана так позна. У мае рукі “Метафізіка беларускай літаратурнай крытыкі” трапіла толькі ў 2014 г., дзякуючы руплівасці аўтара. Выдадзеная накладам 100 асобнікаў у…

Чытаць далей

У жанры шляхецкай гавэнды Рэцэнзія на кнігу Ігара Запрудскага І.М. Запрудскі. Метафізіка беларускай крытыкі. – Мінск: БДУ, 2013. – 220 с. Напачатку колькі слоў тлумачэння, чаму рэцэнзія на кнігу, выдадзеную ў 2013 г. напісана так позна. У мае рукі “Метафізіка беларускай літаратурнай крытыкі” трапіла толькі ў 2014 г., дзякуючы руплівасці аўтара. Выдадзеная накладам 100 асобнікаў у…

Чытаць далей

Здарэнне на Дзяды Маладыя пісьменнікі Ігнат Дварніцкі, Сяргей Ждановіч і Юрась Багданаў вырашылі на Дзяды ўшанаваць памяць папярэднікаў. Яны цудоўна ведалі, што ў гэты дзень найперш памінаюць сваіх сапраўдных дзядоў – крэўных. Так яны і рабілі штогод разам са сваякамі. Але паколькі два першыя былі ўжо досыць вядомымі празаікамі, а апошні – вядомым паэтам, яны…

Чытаць далей

Пяцьдзясят тры гады разам Нас з Рыгорам пазнаёміў Мікалай Піпчанка, які вучыўся з ім на адным курсе, толькі на аддзяленні журналістыкі, і быў старастам універсітэцкага аркестра, у якім я іграла на домры (калі жыла ў Гродне, я вучылася ў музычнай школе і іграла на скрыпцы). Гэта было ў 1957 годзе, калі я паступіла на першы…

Чытаць далей

1 Калі вы бываеце ў Кіеве на Падоле і маеце хатніх жывёл, то мусіце ведаць заакраму “Дружок”. Сама крама не надта добрая. Там вы не купіце акварыумных рыбак ці амазонскіх папугаяў, не купіце дэкаратыўных марскіх свінак і трохметровых рэптылій. Затое ў “Дружку” ёсць Машка. У Машкі расце барада. Часам Машка гарэзіць і прымацоўвае сабе на…

Чытаць далей

Яго ведаюць усе. Прынамсі – чулі ці сустракаліся. Калі і не з прозвішчам, дык з тым, што яно пачало азначаць у свядомасці грамадства ХХ і ХХІ стагоддзяў: ДЫЗЕЛЬ. І ні тыя стагоддзі, ні грамадства без яго ўжо існаваць не могуць, хоць – і не памятаюць. Аднак штодня чуюць і сустракаюцца… Падчас з’яўлення гэтага QR-кода1 –…

Чытаць далей

Я́НА Я баюся, што хутка нічога не звяжа нас: ані вершы, ні грошы, ні тое заўважнае, што трымала, але перастала трымаць. Я калісьці так проста спраўляўся з трыма, а цяпер і з адною табою так цяжка. Успамінам ляжаць у шуфлядзе падцяжкі. Ты не чула нічога, як вас было трое, а цяпер адчуваеш ўсе змены ў…

Чытаць далей

  Вайна і мір. Справаздача Праца аспіранта сцэнарных курсаў Марціна Віктаровіча па выніках экспедыцыі ў адселеную зону   Вёска Дачнае знаходзіцца ў адселенай зоне на паўднё­вым усходзе краіны. Па сутнасці гэта й не вёска ніякая, а ўсяго дзве жылыя хаты на розных канцах колішняга паселішча. У хатах гэтых жывуць два гаспадары, якія не схацелі адсяляцца.…

Чытаць далей

На гэтым тыдні прапануем увазе чытачоў “Дзеяслова” нізку танкаў “Ці не балюча ім так?” японскай пісьменніцы Мары Кона ў перакладзе Вольгі Гапеевай. 16 рэбусаў на лета   Калі б я яшчэ вучылася ў школе і вераснем мне давялося б пісаць сачыненне на ўсім нам знаёмую тэму “Як я правяла гэтае лета”, я напісала б пра…

Чытаць далей

Усе рудыя – ведзьмакі Апавяданне Кто рыж и бледен – тот сволочь.   Уначы на рабым кані па чарнатропу з’ехала восень, размінуўшыся з маўклівым белым конікам, па следзе якога паспяшалі ваўкі. Святы Юрай даўно разамкнуў ім пашчы – а без гэтага зіма і не можа пачацца. Настаў той самы момант, калі з неба чуецца шум,…

Чытаць далей

8 траўня не стала Анатоля Паўлавіча Кудраўца, выдатнага празаіка, перакладчыка, чалавека, які спрычыніўся да стварэння часопіса “Дзеяслоў”. У свежым нумары друкуюцца яго падарожныя нататкі, які прапануем чытачам сайту. Няхай зямля Вам будзе пухам, дарагі Анатоль Паўлавіч…   Гослар Трошкі пра Германію   Вось ужо чацвёрты дзень, як я ў Гослары1. Здаецца, і адаспаўся, і супакоіўся.…

Чытаць далей

У маёй краіне вайна Вершы з новай кнігі “Калыханка для Бога” ЦІ ПРЫЙДУЦЬ ЯНЫ ЗА ТАБОЙ… Быў шанец сысці з крывёю меншай… Не выпала. Вайна забірае найлепшых. Б’е ў дыхала іх.   Ці прыйдуць яны за табой, хлопчык мой… мілы мой.   Як іх трымае зямля, дзяўчынка мая… мілая. І гэта ўжо ненармальна, калі ты…

Чытаць далей

З нататніка “серыйнага забойцы”. Зацемкі Сезон пачаўся Інтэрнэт познюю вясну абяцае. Сапраўды, мінулымі гадамі на разлівах насупраць Пінска апошнім тыднем лютага сотні гусей сядзелі, а сёлета ў сакавіку яшчэ мароз і снег. І разлівы напалову пад лёдам. Вада чорная, крыгі белыя. Ніколі вясна не прыходзіць гэткая ж, як летась. Паляўнічыя – не ўсе, толькі “гусятнікі” –…

Чытаць далей

  На гэтым тыдні прапануем да Вашае ўвагі паэму Тыма Бэртана “Кашмар на Каляды”, надрукаваную ў 68-м нумары “Дзеяслова”. Пераклад і прадмова Макса Шчура.   Паэма кінарэжысёра Тыма Бэртана «Кашмар на Каляды» была напісаная на пачатку 1980-х гг., калі творца працаваў аніматарам у кампаніі «Дыснэй» і нішто яшчэ не прадказвала ягонай будучай славы. У той…

Чытаць далей

Быць беларусам? Быць! Рэфлексія самапазнання Еўропа. Еўрапейскі. Чаму мы ўвесь час намагаемся падкрэсліць сваю прыналежнасць да еўрапейскай цывілізацыі і сваю далучанасць да еўрапейскай гісторыі? Як быццам іншая гісторыя ўжо і не гісторыя, а іншая цывілізацыя гэта нешта ганебнае. Ці не стала такая гаворка проста моднымі словамі, якія мо не заўсёды шчырыя, не да канца асэнсаваныя…

Чытаць далей

На гэтым тыдні прапануем да вашае ўвагі апавяданне Зянона Пазьняка “Геранім” з нізкі “Гісторыі савецкага часу”, што пабачыла свет у свежым 68-м нумары “Дзеяслова”.       Геранім У 1985 годзе, будучы ў Абхазіі ў горадзе Гудаута, я зачытаўся творамі Міху Лакрбы (Міхаіла Лакербая, абхазскага класіка ХХ ст.) і даведаўся, што знакамітая вёска (ці, як сказалі б…

Чытаць далей

ПРАШУ… Усятрымца ўсяісны, Дазволь Затрымацца на грэшнай зямлі. Моцы дай Вытрываць боль, Ад якога пытанні ўзыйшлі. Для чаго Я прыйшоў І калі Адпусцяць на волю душу, Агарчэлую ў палыне, Падказаць аднойчы прашу. Хоць і не мне… 10.ХІ.2012

Чытаць далей

На гэтым тыдні прапануем да вашае ўвагі апавяданне Уладзіміра Някляева “Цар зямлі” з нізкі “Шляхі выпадковыя”, што пабачыла свет у свежым 68-м нумары “Дзеяслова”. Цар зямлі Лапік зямлі, на якім Тодар Цыркун зляпіў з аполкаў ды фанеры сваё лецішча, дастаўся яму выпадкова. Яшчэ за савецкім часам у міністэрстве фінансаў, дзе ён працаваў рэвізорам, стварыўся дачны…

Чытаць далей