-
#112
-
Андрэй Хадановіч (№116)
Я хацеў бы спаткацца з вамі на волі… * * * Бабуля ў вагоне сядзіць ля вакна, бароніцца кніжкай ад сну. За вокнамі цемра, а ў кніжцы вясна, і сэрца гукае вясну. Бабуля чытае ў вагоне старым пра годных і добрых людзей, і ў кожным радочку “свабодай гарым”, і вочы глядзяць маладзей. …
-
Анкета “Дзеяслова” (№116)
Шаноўныя аўтары і чытачы! Мы вырашылі аднавіць-рэанімаваць нашую даўнюю апытанку для літаратарў – анкету «Дзеяслова» – якая цягам 2005-га года друкавалася на нашых старонках. За гэты час багата чаго змянілася. Нямала цудоўных аўтараў, якія тады бралі ўдзел у анкеце, адышло ў Вечнасць. Змяніўся, разам з часам, і часопіс. Але галоўныя пытанні Літаратуры засталіся ранейшымі, і…
-
Васіль Стус (№116)
Не паміраем двойчы… * * * Ўжо цэлы тыдзень абжываю хату. Здавалася б, абвыкнуцца пара. Услон ды ложак, вольных тры квадраты, што споўнены гаючага дабра нябёс прасветлых. Сонечнае ззянне аж ломіцца ў вузенькае вакно. Дык вось табе пра славу і змаганне. Дык вось яно, жыццё. Дык вось яно. * * * Да жніва…
-
Анатоль Астапенка (№№83-84)
Гросмайстар беларускага слова Уступ Сон Сон. Сон. Ноччу, бязлюднай і цёмнай, Іду па зямлі. Вышэзны і лёгкі, Пакалыхваюся ад тугі. Галава прыгнута пад небам. Я плачу. Зоркі – слёзы мае. Спяць гарады і вёскі, Я над імі іду. Высокі, пахілы і лёгкі, Пакалыхваюся ад тугі. Шукаю шэрую вёску, Вёску сваю. Стральцоў… Празаік, паэт, літаратурны…
-
Наста Грышчук (№115)
Некароткі тэкст пра кароткі спіс Гедройця: нататкі сябра журы Уступ (лірычны). Свята, якога з намі няма Дзясяты сезон прэміі Гедройця мусіў скончыцца святам. Уявім сабе здаровую краіну з дробнымі буржуазнымі каштоўнасцямі, між якіх – развіты кніжны рынак. Натуральна, “дробныя буржуазныя каштоўнасці” тут варта чытаць са станоўчай канатацыяй: не ў сэнсе ленасці і сытага атуплення,…
-
Барыс Пятровіч (№115)
Бунт на караблі, які плыве з нікуды ў нішто З нізкі “Спецкар” Надвячоркам Максім выйшаў з гатэля і вырашыў прагуляцца па горадзе, які быў для яго новым у журналісцкіх вандроўках. Хоць горад быў знакаміты – адзін з самых маладых у краіне і населены ў асноўным моладдзю: другім пакаленнем ягоных будаўнікоў, – за некалькі гадоў…
-
Васіль Быкаў (№114)
«Мне вельмі шкада твайго трапяткога сэрца…» Выбраныя старонкі з лістоў Васіля Быкава да Генадзя Бураўкіна 1. Гена, дарагі дружа! Дзякуй табе самае шчырае за тваю памяць і асалоду, якую мне далі твае радкі. З вялікім задавальненнем праглынуў за адзін раз усю кніжку і адразу ж пішу пад самым непасрэдным уражаннем1. Што ж, можна цябе павіншаваць…
-
Марыя Бадзей (114)
Дым і мёд * * * Позірк робіць прадметы існымі І прыўлашчвае небыццё. І таму, калі я гляджу на дрэвы, У маім воку столькі бярвёнаў. МАЛЫ ТРАСЦЯНЕЦ Моль, што віецца над вокам – Ты думаеш, яно – кветка? Ці кавалак тканіны? Узор пераплеценых нітак райка? Галіна б’ецца аб шкло – Зацвярдзелы…
-
#111
ПАЭЗІЯ Андрэй Хадановіч. Калі дажывем да адлігі… Вершы. Ігар Сідарук. Нам дротам зашывалі рот. Вершы. Зміцер Захарэвіч. Белая музыка. Вершы. Валер Ягораў. Палёты ў сне. Паэтычныя мініяцюры. ПРОЗА Уладзімір Някляеў. Гэй бэн гіном. Раман. (Працяг). Уладзімер Арлоў. Лета. Фрагмент рамана. Віктар Казько. Сімка-Серафімка-2. З цыкла “Лёнькі, Ваські, Валодзькі”. Марыя Сцяфанава. Верачка і Ганначка. Апавяданні. ДЭБЮТ Настасся Казак. Лічбавая Ева. Вершы. ПЕРАКЛАДЫ Крысцінэ Нёстлінгер. Конрад, альбо…
-
Павел Булаты (№114)
Філамацкія штудыі Аляксандра Фядуты Рэцэнзія на кнігі “Следы на снегу”, “Филомат в империи”, “Успаміны пра мінулае” Пра тэму філаматаў нельга сказаць, што яна дасканала і вычарпальна даследавана. Галоўныя факты, ацэнкі, абставіны і акалічнасці “гучнага судовага працэсу” ў гістарыяграфіі добра вядомыя. Але ўсё ж агульны стан вывучанасці філамацкай справы дарэчы будзе ахарактарызаваць загалоўкам “Паданне пра філаматаў”,…
-
Вольга Бабкова (№114)
Белы крыж на чорным кенатафе, альбо З Міцкевічам у Канстанцінопалі …Калі нада мною стане смерць, то маюць дочкі і ўнукі мае душою маею пячалаваці… З тастамента татарскага князя Троцкага павета Асмана Абрагімавіча. 1566 г. Ва ўтульным мінскім скверы, дзе ўражваюць шаты каштанаў і ўсё лета цвіце шыпшына, прысеў прыгожы чалавек – Міцкевіч. Калісьці тут быў…
-
Генадзь Бураўкін (№113)
Служыў праўдзе Пра адно літаратурнае сяброўства «З перакананнем, што пачуцці сяброўства даўжэйшыя за жыццё» Генадзь Бураўкін не пакінуў успамінаў, хоць Васіль Быкаў і Рыгор Барадулін (дый каб толькі яны) настойвалі на гэтым. Спачатку Генадзь Мікалаевіч пазбягаў пісьмовага стала, бо меркаваў, што яшчэ зарана брацца за працу, гаварыў: «Калі Васіль Быкаў напісаў успаміны, я зразумеў, што…
-
#110
Чытаць “Дзеяслоў” №110!
-
#108
-
#109
Чытаць “Дзеяслоў” №109!
-
#107
У жнівеньскім “Дзеяслове” – рэкордная колькасць аўтараў і аўтарак. Гэтак сталася праз тое, што празаічная частка нумара прадстаўленая творамі малой формы…
-
#106
-
#105
Чытайце “Дзеяслоў” №105!
-
104
Чытаць “Дзеяслоў” №104!