Архіў нумароў:

Тацяна Тамашэвіч

_____________________ Белыя ветразі. Вершы	ДЗІВАК Дзівак танцуе на канаце. Глядзі ўвесь сьвет, які дзівак! Бы рыцар на жыцьцёвай варце, Не чараўнік і не мастак. Якая сьмеласьць і адчайнасьць – Лятаць бяз крылаў над зямлёй. Якая сьлепасьць, нават марнасьць – Жыцьцё стаўляць на кон. А ёй? Ці не пляваць, што дурань дзіўны Рукамі ловіць ўвесь сусьвет. Натоўп людзей, а ён адзіны Нябёсам шле ад нас прывет. Жыцьцё і сьмерць – марнеюць сілы... Падскок і крок, і піруэт… Сарваўся ўніз анёл бяскрылы, Згарэў, як зорка, як паэт. А сэрца, сэрца яшчэ б’ецца І птушкай рвецца ўдалячынь. Маўчаць усе, а ён сьмяецца, Глядзіць увысь і зноў ляціць. Непадуладнае жаданьне, Як мары чыстай пачуцьцё… Каму, Дзівак, тваё прызнаньне, Любоў і неба адкрыцьцё? БЕЛЫЯ ВЕТРАЗІ Белыя ветразі – Лёгкія плыні, У сьветлыя далі Імчыце мяне. Чыстыя вобразы, Срэбныя ліўні, Ёсьць насамрэч вы? Ці толькі ў сьне? Белыя ветразі, Зорныя лебедзі Зьзяюць у памяці Вечнай красой. Белыя мары, Дзе ж вы падзеліся? Зьніклі дазваньня За шэрай смугой. Самыя першыя, Самыя ціхія Словы каханьня Ў салодкай тузе. Белыя ветразі, Птахі цнатлівыя, Вы да каханага Імчыце мяне. * * * Магутны клён ля нашай хаты Раскінуў гольле, ціха сьпіць, Што валадар, вяльможа знатны, Лісьцёвым строем зіхаціць. А на двары палова лета: Травіца высахлая ўся, І матылёк у плыні ветру Танцуе прагна вальс жыцьця. Цурчыць вада з старой калонкі, І час да вечара бяжыць, А з вокан водар хлеба тонкі Мяне чаруе -- шчасьцем быць. Дзіцячы сьмех ліецца вольна, Нішто ня рушыць дум спакой, І нават хмарак статак мройна Крыляе ў небе нада мной. Нагу прымае мякка глеба, Пясок між пальцаў шалясьціць. У кожным кроку чую неба, Душа увысь, як птах, ляціць. * * * Адна кропка і Сусьвет. Інфармацыя, энергія, рэчыва – Сьвятая Троіца. Тут нараджаецца думка, Першая і апошняя, Крык немаўляці і вечаровая малітва. Учора, сёньня, заўтра, Амін. Тваё, маё, нашае, Адзінае і вечнае слова – Бог. ДЗЯКУЙ Дзякуй за кожны дзень, Дзякуй за кожны верш, Дзякуй за кожны ўздых, Дзякуй, мой Божа, дзякуй. За незламаны крыж І за дзіцячы сьмех Дзякуй, вялікі дзякуй. Дзякуй за сонца й дождж, І за вясны разьліў, Што над маёй зямлёй Марай лунае ціха. Дзякуй за зоры й ноч, За урадлівасьць ніў І за жывых бацькоў -- Дзякуй, вялікі дзякуй. Дзякуй табе, жыцьцё, Дзякуй за ўсё, што ёсьць: Гора, каханьне й радасьць. Дзякуй табе, жыцьцё, Дзякуй за кожны міг. Дзякуй Табе за Цябе, Дзякуй, мой Божа, дзякуй.